Celem Programu Mentoringowego PMI PC jest promowanie zarządzania projektami, rozwój kompetencji w oparciu o Trójkąt Talentów PMI oraz wyróżnienie pracy Wolontariuszy będących jednocześnie członkami PMI PC.

Program Mentoringowy jest owocem pracy nad potrzebami środowiska Kierowników Projektu – chęcią zdobycia wiedzy od najlepszych praktyków, rozwojem własnych umiejętności, budowaniem własnej ścieżki kariery oraz zdobywaniu nowego doświadczenia w dziedzinie zarządzania projektami.

Mentoring jest potężnym narzędziem osobistego rozwoju i umacniania pozycji zawodowej.
Jako Mentor i Mentee osiągniesz szereg korzyści, m.in:

Mentee

• Możliwość współpracy z doświadczonym ekspertem w danej dziedzinie.
• Nabycie i doskonalenie kwalifikacji zawodowych oraz kompetencji miękkich.
• Możliwość odkrycia siły własnego potencjału i rozwijania talentów.
• Możliwość konfrontacji i analizy własnych pomysłów oraz perspektywiczne spojrzenie na rozwój ścieżki kariery.
• Budowa cennej sieci kontaktów.

Mentor

• Wniesienie merytorycznego wkładu w rozwój kompetencji Wolontariuszy PMI PC.
• Rozwój kompetencji interpersonalnych.
• Nauka nowych sposobów myślenia i działania w obszarze zarządzania projektami.
• Możliwość uporządkowania i ustrukturalizowania posiadanej wiedzy.
• Wzmocnienie umiejętności liderskich i komunikacyjnych.

Mentoring jest ustrukturyzowaną relacją partnerską między Mentorem a Mentee. Polega na regularnych spotkaniach, w trakcie których Mentor (będący co do zasady osobą bardziej doświadczoną i posiadającą wyspecjalizowaną wiedzę w danej dziedzinie) wspiera i rozwija kompetencje Mentee. Mentoring nakierowany jest na likwidację luk kompetencyjnych oraz blokad zidentyfikowanych przez Mentee. Kluczowe w tej relacji pozostaje wzajemne zaufanie, zasada poufności, szacunku oraz zbudowanie wewnętrznej motywacji obu stron do samorozwoju, a także poszukiwania innych perspektyw spojrzenia na problematyczne zagadnienia.

Najskuteczniejszy mentoring opiera się na trafnej diagnostyce problemu, wyznaczeniu ogólnego
i szczegółowego celu prac, monitorowania postępów oraz ewaluacji poszczególnych etapów. Mentoring często utożsamiany jest mylnie z coachingiem. Główna różnica polega na tym, że w mentoringu korzysta się
z potencjału obu stron. Mentee koncentruje się na obszarach, które z jego punktu widzenia są istotne dla jego rozwoju, jednakże wiedza i doświadczenie Mentora stanowią zasób, z których para wspólnie czerpie. Mentor ma prawo udzielać porad i sugerować rozwiązania, a nie tylko zadawać szereg pytań otwartych naprowadzających na samodzielne wypracowanie rozwiązania.

Skuteczny mentoring opiera się na kilku zasadach odróżniających tę formę pracy od innych metod.

• Mentee i Mentor są sobie równi. Ich wzajemna relacja opiera się na wzajemnej empatii, poszanowaniu poglądów i zaufaniu. Ocenianie nie jest wskazane. Mentor podąża za Mentee i poświęca poszczególnym kwestiom tyle czasu, ile tego wymaga Mentee.
• Mentee podejmuje decyzje o wyborze tematu lub ostatecznie akceptuje wybór tematu. Rolą Mentora nie jest przekazanie całej posiadanej na dany temat wiedzy, a tylko poszczególnych jej elementów istotnych
  z punktu widzenia Mentee. Dobór zakresu, narzędzi i praktyk powinien być podyktowany osiągnięciem celu założonego przez Mentee.
• Mentor pomaga zidentyfikować bariery w osiągnięciu celu, ale to Mentee decyduje, z których porad ostatecznie skorzysta.
• Mentee jest źródłem rozwiązań, dlatego rolą Mentora nie jest dawanie rad. Mentor poprzez odwołanie do własnych doświadczeń oraz zadawanie wnikliwych pytań dociera do potencjału i zasobów Mentee, wydobywa je i motywuje do działania.
• Celem mentoringu jest rozwój i działanie. Obie strony pragną rozwijać swój potencjał, stąd tak duży akcent kładzie się na wewnętrzną motywację